Nieuws over de training ‘Als christenvrouw léven’

Een training ontwikkelen kost tijd. Heel veel tijd.

Die tijd is nodig om stil te zijn, te lezen, te bidden, te schrijven, te vragen, te delen, te schaven, te filmen, oefeningen te kunnen vormgeven en alles ook kloppend in de online leeromgeving te plaatsen.

Een training ontwikkelen lukt me dus niet tussendoor. Dat wist ik al, maar de afgelopen periode werd ik daar steeds weer bij bepaald. Ik moest een keuze maken. Prioriteiten stellen. En dat heb ik nu gedaan.

Wat is echt belangrijk? Waar geef ik mijn tijd aan? En wat vraagt God van mij? Al snel werd mij duidelijk dat twee trainingen tegelijk ontwikkelen niet wenselijk is. Ik kan niet even gaan zitten om snel een les te schrijven. Dat kost echt tijd, voorbereiding, rust, stil zijn, ruimte in mijn hart en denken. Natuurlijk zou ik wel even een les kunnen schrijven, maar dan wordt het een les vanuit mijn hoofd en dat is nu net niet de bedoeling bij de trainingen van Binnen is Buiten. Het gaat namelijk om ons hart. Jouw hart, maar ook mijn hart. Om vanuit de verbinding met God de verbinding met jou als deelnemer te kunnen maken. Niet zelf aan het werk gaan, maar me laten leiden.

Dit weekend heb ik uitgesproken dat ik daarom de training ‘Als christenvrouw léven’ even op pauze zet. Ook al is deze al voor het grootste deel gevuld. Ik heb gewoon even niet de tijd en ruimte om er langere tijd voor te gaan zitten. Het is een training om langzamer te leven vanuit genade. En voor mij dus echt een spiegel. Want ik merkte dat ik juist weer sneller moest gaan leven van mezelf om hiermee bezig te zijn. Maar ook ik mag (moet) goed voor mezelf zorgen. Ik geniet enorm van mijn werk. In mijn hart leeft echt het verlangen om anderen te begeleiden op hun levenspad. En dat mag ik ook een aantal dagen per week doen. Met liefde en plezier. Vanuit rust. Dat wil ik graag zo houden. Ik wil niet nog een keer mijn grenzen over gaan met alle gevolgen van dien (11 jaar geleden heb ik namelijk een burn-out gehad met depressieve periodes). God geeft me nu een signaal, voor mijn eigen bestwil.

Laatst zei iemand tegen mij dat ik altijd alles maar kan. Nou, dat is echt niet zo. En door dit te delen hoop ik dat dat beeld over mij ook verandert. Ik kan niet alles. En ik hoef ook niet alles te kunnen. Vroeger had ik dit niet zomaar gedeeld. Had ik gewoon gedaan alsof het er niet was en het voor mezelf gehouden. Maar het is er en juist door het te delen komt het in het licht. Dat is niet altijd leuk en makkelijk, maar het geeft echt rust en ruimte.

Rust en ruimte voor tijd met God, mijn gezin, de hulpvragers, de begeleiding binnen de online training ‘Als eten niet de oplossing is’, familie, vrienden e.d.

Rust en ruimte om de online huwelijkscursus vanuit een hoopvol perspectief door te ontwikkelen zodat deze 1 januari online kan staan. Want vanaf die datum wordt de cursus vergoed door ProLife.

Rust en ruimte om te kunnen ‘zijn’.  In verbinding met God, mezelf en de ander.

Klik hier als je op de hoogte wilt gehouden worden over de ontwikkelingen rondom de training ‘Als christenvrouw léven’.