Veranderen van binnenuit

Voor wie het nog niet weet; ik heb jarenlang geworsteld met eten & gewicht.

Wel eten. Niet eten. Veel eten. ‘Vreten’. Aankomen. Afvallen.

Eten omdat ik het nu eenmaal lekker vond. Eten omdat ik me alleen voelde.
Eten omdat ik verdriet had. Eten om iets te vieren.
Eten om mijn falen rondom eten weg te eten. Eten omdat het moest.
Eten omdat het een gewoonte was. Eten omdat dat eten mij riep.
Eten omdat iets moeilijk was. Eten om te eten.

Het leek wel of ik altijd aan eten dacht. Ik was er zo vaak mee bezig. En dat werd alleen maar meer als ik zag dat mijn lichaam er van groeide. Ik kwam niet uit deze eetcirkel.

Ik was trouwens ook een kei in afvallen. Regels volgen kon ik als de beste en mijn lichaam veranderde dan weer naar een fijner formaat.

Op een gegeven moment dacht ik te weten dat dit eetprobleem met mijn hoofd te maken had. Ik moest mijn gedachten gaan veranderen. Ik moest positief tegen mezelf gaan praten en vanuit mijn verstand mijn gedrag veranderen. Mijn doel voor ogen houden. En met wilskracht kiezen. Hier heb ik echt enorm mijn best voor gedaan. Maar de strijd bleef. Ik vocht tegen eten. Tegen mezelf. Mijn gevecht gaf geen vrijheid.

Ik kon niet meer. Waarom hielp God niet? Waarom moest dit zo moeilijk zijn? Ik deed zo m’n best en vroeg God me te helpen, maar waarom stopte die strijd niet?

En toen liet God me zien dat het niet in mijn hoofd zat. Het zat in mijn hart. Want daaruit zijn de uitingen van het leven (Spreuken 4:23). Vanaf dat moment ging ik een heel ander proces in. Een hartsveranderend proces. Kwam er steeds meer zicht op waarom ik deed wat ik deed. Ik vroeg God wel om hulp, maar was gericht op eten en mezelf. Hij moest maar doen wat ik dacht dat goed voor me was.

En toen greep God in. Hij leerde mij veel lessen. En maakte mij er voor klaar om die lessen door te geven en anderen hierin te helpen. Om te veranderen van binnenuit.

Weet dat er hoop is!