Druk, druk, druk

Altijd maar bezig zijn. Nog even dit en nog even dat. We voelen dat er van alles van ons wordt verwacht en we willen natuurlijk niemand teleurstellen. Maar waarmee zijn we zo druk? En waarom? En is dat ook wat God van ons vraagt?

Denken we misschien niet te snel dat wij die ene taak op ons moeten nemen? Dat we toch van betekenis moeten zijn? Dat we moeten zorgen?

Martha wilde ook goed zorgen. In Lukas 10: 38-42 lezen we over het bezoek van Jezus in het huis van Martha. Ze was druk bezig met bedienen. Ze nam haar verantwoordelijkheid in de zorg voor haar bezoek. Maar ze vond het lastig dat haar zus Maria aan de voeten van Jezus zat. En toen sprak ze Jezus aan. Ze wilde dat Hij zou zeggen dat Maria ook moest helpen. Ziet U niet wat ik allemaal doe? En zij zit daar maar. Maar Maria koos het goede deel zei Jezus. Een deel wat haar niet zal worden afgenomen. En daar stond Martha…

Martha was voor de Heere aan het werk. Ze deed echt iets goeds. Ze zorgde voor haar bezoek. Ze wilde het goede doen voor de Heere. Maria liet haar werk liggen en ging aan Jezus voeten zitten. En dat was het goede deel zei Jezus.
Eerst luisteren dan doen. Aan Jezus voeten zitten, daar begint het. Dan komen we tot rust. En kunnen we horen wat God tot ons te zeggen heeft.

Hoe vaak zijn wij steeds weer bezig? Denken we dat wij datgene moeten doen omdat we onze kwaliteiten toch in moeten zetten? Dat we niet lui mogen zijn? Dat we toch…?

Maar wanneer leggen we dan onze bezem neer? (nav. ‘Martha, Martha, leg je bezem neer’). Wat gaat er voor? Bezig zijn vóór God en anderen? Of samenzijn met God en leven vanuit Hem?

Wij hoeven niet vóór God te werken, wij mogen méé werken. Maar hoe weten we wat God daarin van ons vraagt? Juist, door naar Hem toe te gaan. Aan Zijn voeten te zitten. Te luisteren. In relatie met Jezus te leven. Eerst luisteren, dan doen.

Zullen we met elkaar onze bezem neerleggen om eerst aan Jezus voeten te gaan zitten?

Voor dit bericht maakte ik een kort filmpje, zie hieronder