In vertrouwen rusten. Doe je mee?

Rusten in 2022

De vakantie is weer voorbij. Hoe voorkomen we dit jaar om altijd maar bezig te zijn? Druk ervaren van wat er allemaal nog moet? Gedachten die nooit stoppen?

Hoe kan je dan tot rust komen? Er moet zoveel. En als jij het niet doet dan gebeurt het niet. Of gaat het mis. En je wilt natuurlijk niet onderdoen voor anderen.

Door al die frustatie ga je eten. Vlucht je weg op je mobiel. Schiet je pijlen af op je naasten. Ga je roddelen om je beter te voelen. Komt er niet meer uit je handen wat je zo graag wilde. En voel je je nog meer gefrusteerd. De vicieuze cirkel is daar.

Rust is door God geschapen. Na 6 dagen werken stopte Hij. Hij rustte. Rust is een geschenk. Maar voelen wij ons vaak niet schuldig wanneer we rust inbouwen? Wanneer we grenzen stellen? Kunnen wij geen ‘nee’ zeggen zonder dat we ons schuldig voelen?

Toen de Israëlieten slaven waren in Egypte, moesten ze altijd werken. Ze mochten nooit stoppen. Toen ze bevrijd waren kregen ze het gebod dat ze sabbat moesten houden. Rust. Een zegen. Vrij om uit te rusten. Vrij om niet meer beheerst te worden door datgene waar ze altijd door werden onderdrukt.

Ging dat vanzelf? Nee. Ze waren gewend om altijd maar door te gaan. Ze moesten nu de drang weerstaan om door te gaan. Hier was discipline voor nodig. Niet opnieuw een slavenjuk laten opleggen. Geen regels/ wetten volgen. Maar bevrijd leven.

Om rust te ervaren moeten we de keuze maken om ergens mee te stoppen. Iets van ons afzetten. Ergens van uitrusten. We moeten ergens ‘nee’ tegen zeggen. Hier ligt dus een stuk eigen verantwoordelijkheid.

Vind jij het lastig om een rustmoment te pakken? Kies ervoor om het te doen. Wacht niet op je gevoel. Je hart en gedachten zullen langzaam maar zeker een andere kijk krijgen op je relatie tot je werk/ taken. En tot God.

Rusten heeft ook alles te maken met vertrouwen. Op wie vertrouw jij? Op jezelf? Of op God?