Voel jij je weleens machteloos? Dat je geen grip op de situatie hebt? Dat je datgene wat er speelt niet kunt veranderen, hoe graag je het ook zou willen? Ik wel en dat vind ik eerlijk gezegd best lastig.
Van nature hebben we als mensen graag grip op onze omstandigheden. Soms zien we ook wat er moet gebeuren om verandering te krijgen, maar wat als Gods weg anders loopt? En Hij niet lijkt in te grijpen? Wat doen we dan? Op wie of wat richten we ons dan?
Gaan we zelf hard aan het werk? Zakken we weg in onze emoties en zelfmedelijden? Gaan we dingen doen of zeggen om de pijn die in ons is maar niet te voelen? Of gaan we met onze vragen, zorgen, pijn en verdriet naar God?
We hebben een Soeverein God en Hij weet wat Hij doet. Wat Hij doet is goed. Ook al komt de vraag soms naar boven; ‘Waarom Heere?’ Persoonlijk begrijp ik soms echt niet waarom God bepaalde dingen toelaat en niet ingrijpt. Maar Gods gedachten zijn veel groter dan onze gedachten. Hij gaat voorop en God is te vertrouwen. Hij is bezig met Zijn plan en juist de moeilijkheden in ons leven kan God gebruiken om ons dichtbij bij Hem te brengen/ houden. En Hij vraagt van ons om Hem te vertrouwen. Omdat Hij te vertrouwen is en alles in Zijn hand heeft, ook die situatie waarin we ons zo machteloos kunnen voelen.
Laten we dus in alles steeds weer tot God gaan. Ons herinneren aan wie Hij is en dat Hij te vertrouwen is. Waarbij we de woorden van Psalm 31:15 steeds weer herhalen; ‘Maar ík vertrouw op U, HEERE. Ik zeg, U bent mijn God!’
Maar ík vertrouw op U, HEERE. Ik zeg, U bent mijn God!
De omstandigheden veranderen niet altijd. Maar God wil óns veranderen en zo worden moeilijke momenten zelfs momenten van genade. God voorop en wij mogen volgen.
